Tijdens mijn laatste reis naar India leerde ik mister Singh kennen. Mister Singh is een charmante, Nepalees ogende heer uit Manipur, een deelstaat van India waar ik nog veel over moest leren. Mister Singh zou mij daarbij helpen. Deze charmeur was inmiddels voor de derde keer getrouwd. Toen hij me van dit feit informeerde vroeg ik hem met een nieuwsgierig gezicht vol medeleven of zijn eerdere vrouwen zijn overleden of van hem zijn gescheiden. Wat had deze man toch allemaal voor zijn kiezen gekregen?
Ik kon mijn gezichtsspieren meteen weer ontspannen, want de schrikreactie van mister Singh ‘No! Nobody dead, all alive! We are together, me and my three wives! Happy together!’ werd zonder adempauze vervolgd door een bulderend gelach. Mister Singh komt namelijk uit een regio waar mannen (ook hindoes) meerdere vrouwen mogen huwen. Het is daar zelfs gebruikelijk. En niet om geografische redenen: er zijn evenveel mannen als vrouwen in zijn regio. Hij wist mij te vertellen dat een man uit zijn dorp maar liefst zeventien vrouwen heeft. Kun jij je voorstellen dat je zeventien keer zoveel discussies voert, maandelijks getuige bent van zeventien menstruatiecycli, zeventien keer zoveel wensen moet vervullen en zeventien vrouwen seksueel bevredigd moet houden? De grootste pech die je kunt hebben – met een reële kans – is dat er een vrouw tussen zit met een hoger libido dan 1/17e van jou! Die loopt je hele leven verbitterd achter je aan!
Maar mister Singh kon zijn drie vrouwen prima aan. Twee ervan wonen in Manipur, de derde en tevens de jongste woont in Delhi, waar hij vaak voor zijn werk moet zijn. En zelfs op zijn respectabele leeftijd – hij nadert de 70 – kon hij op ieder vlak nog prima functioneren. Hij sprong demonstratief van zijn stoel op, ging op een been staan, trok zijn rechterbeen op en stak zijn rechterarm recht voor zich uit: ‘Did you see that? Dekha? No shiver, no shiver at all! I can do everything. Sabkuch!’ Het grootst denkbare, publiek acceptabele bewijs van zijn seksuele functioneren was daarmee geleverd. En zijn wenkbrauwen gingen vlotjes op en neer terwijl hij me diep in mijn ogen aankeek, op zoek naar een gewillige blik.
Hmmm ik wist niet dat het bestond: patriarchale gebieden met legale polygamie onder hindoes. Hadden Dharmendra Deol en Hema Malini dat nou maar geweten! Aangezien Dharmendra’s eerste vrouw een scheiding weigerde, hebben Dharmendra en Hema zich formeel bekeerd tot de islam om toch elkaar te kunnen huwen. Een inschrijfadresje in Manipur was wellicht minder omslachtig geweest.
Maar ik was nog niet uitgeleerd. Ik vertelde mister Singh met oprechte waardering voor zijn viriliteit en zijn diepgewortelde wens om met zoveel mogelijk vrouwen de liefde te bedrijven, dat een man delen niet mijn sterkste punt was. En ook dat zekere ‘vrouwelijke’ vaardigheden (koken, wassen, strijken) bij mij niet goed doorontwikkeld zijn. Ik was hem niet waardig, zou geen goede vrouw voor hem kunnen zijn en moest het toch hebben van mannen die mij in mijn gebrekkige ontwikkeling compenseren. En warempel, traumatische herinneringen aan zijn vroege jonge jaren kwamen op tafel. Hij was ooit eens verliefd geweest op een hindoevrouw uit Meghalaya, uit een matriarchaal georiënteerde streek. Het was voor hem de wereld op zijn kop! Zij koesterde wederzijdse gevoelens voor hem en ontving hem daarom in haar ouderlijk huis. Want eerst moesten de verhoudingen en de leefregels met elkaar besproken worden. Hij was welkom om na het huwelijk bij haar en haar ouders in te trekken, conform de gebruiken in deze streek. Na het huwelijk zou zij voor het inkomen zorgen. Zijn primaire taak lag bij het huishouden, verzorging van haar ouders en de opvoeding van de gezamenlijke kinderen. De toen nog jonge ongehuwde mister Singh was zo verliefd op deze wondermooie vrouw dat hij de onderhandeling startte. Of het mogelijk was om alles 50/50 te doen. Dus samen voor het inkomen en samen voor het gezin zorgen. Zijn voorstel werd ontvangen als gevloek in een matriarchale kerk. Hij mocht zich schikken of vertrekken. Hij koos voor het laatste en ‘verdronk’ zichzelf in zoveel mogelijk andere vrouwen.
Maar de avontuurlijke mister Singh had in zijn leven geleerd dat het erger kon. Hij vertelde mij over matriarchale stammen in het zuiden van India waar vrouwen meerdere mannen hebben. Dat is daar een gebruik. De vrouwen coördineren het gezin, werken buitenshuis en zorgen voor het gezinsinkomen. De mannen zorgen voor de kinderen, de ouderen in het gezin, het huishouden en doen eventueel werk buitenshuis ter aanvulling van het gezinsinkomen. Vaak is dat in de onderneming die opgezet is door de vrouw. Hmmmm, dat klonk mij zeker niet vervelend in de oren…
Ik heb nooit geweten dat India zo divers is. Het land blijft uitnodigend voor exploratie. Na al deze informatie vraag ik mij af welke streek mij persoonlijk het best zou bevallen. Misschien is dit ook een leuke vraag voor u?
Door: Anita C. Nanhoe
Publicatie: nieuwsbrief Sarnami Instituut 1 juni 2015
Publicatie: Werkgroep Caraïbische Letteren